– Në Rumani romani i Visar Zhitit –
“Të nderuar lexues dhe kolegë shkrimtarë, deputet, president i Legës së shqiptarëve të Rumanisë, drejtor i kulturës, gazetarë, miq, të rinj të shumtë, jam i gëzuar që sot mora ndër duar romanin tim të ri në gjuhën rumune ‘Dashuria dhe njeriu me flatra’, sapo doli…”.
Kështu iu drejtua Visar Zhiti të ftuarve në hollin e madh në Teatrin Kombëtar “Marin Sorescu” në Craiova.
Nga paretet e mëdha prej xhami të sallës së mbushur plot vërshonte drita e fillimit të pasdites. Kamerat e televizionit vendas nisën të xhironin. Që në fillim intervista…
Takimin e bukur dhe emocional, aq shumë të rëndësishëm, – kështu u cilësua, – e çeli z. Radu Săvulescu, Kryetari i Lidhjes së Shqiptarëve të Rumanisë, studiues dhe përkthyes. Ai u uroi mirëseardhjen shkrimtarit Visar Zhiti me bashkëshorten e tij dhe gjithë të pranishmëve dhe theksoi se Veprimtaria ishte e organizuar nga ALAR në bashkëpunim me Teatrin Kombëtar “Marin Sorescu” dhe me Lidhjen e Shkrimtarëve të Rumanisë, dega Craiova dhe ftoi deputetin Bogdan-Alin Stoica të përshëndeste. Deputeti ndër të tjera nxori në pah marrëdhëniet e shkëlqyera mes popullit rumun dhe atij shqiptar.
Dhe e morën fjalën shkrimtarët, kritikët e artit.
Sekretari letrar i Teatrit, Nicolae Coande, theksoi se romani i Zhitit ka shumë dramacitet, fund tragjik, por s’është pesimist, është jetë, ku gjejmë dhe veten, e denjë për çdo skenë, ndërsa prozator dhe poeti Constantin Pădureanu tha se romani të rrëmben, ka çështje me rëndësi, që janë dhe tonat, është i një niveli të lartë europian. Studiuesi dhe eseisti Luan Topciu e shikonte romanin si një himn dashurisë dhe dinjitetit njerëzor, që humbjet nuk e pakësojnë, por e lartësojnë.
Ata lavdëruan përkthimin poetik të romanit nga profesoreshë Catalina Franco, kryer nga italishtja.
Aktori i teatrit Angel Rababoc interpretoi një recital nga romani dhe poezi të autorit të ftuar.
Duartrokitje të shumta.
Shkrimtari Visar Zhiti në fjalën e tij falenderuese ndër të tjera kujtoi dhe takimet me poetin dhe dramaturgun nga Craiova, Marin Sorescu, personalitet i shquar në letrat dhe kulturën europiane, emrin e të cilit mban dhe teatri, dhe mua m’u duk, – tha Zhiti dhe përkthente Renata Topciu-Melonashi, – se ishim mbledhur të gjithë brenda në krahërorin e tij. Në vazhdim ai çmoj shumë këtë rilindje të re të shqiptarëve të Rumanisë, botimet dinjitoze të ALAR-it, që tashmë përbëjnë dhe histori kulture të lartë…
Dhe në fund autografet. Lexuesi u vu në radhë vërtet të gjata. Ata i shtrëngonin dorën shkrimtarit, dorën që shkruan, që jetën e bën libër dhe libri bëhet jetë… Sa të gëzojnë radhët për librin, sidomos neve që vijmë nga radhët e vështira për bukën dhe ushqimet në diktaturat e varfërisë. Po Visar Zhiti që vjen dhe nga radhët e të burgusurve për lirinë dhe ëndrrën. Nga i dënuar për poezitë e tij në radhën për autografe në një qytet Europian. Nga ferri në parajsën e dashurisë njerëzore.
U futa dhe unë në radhë, desha të ndjej si një lexuese këtë ngazëllim.
