Denion Ndrenika, Nju Xhersi
Né Festivalin e 36 të kenges ne RTSH më kujtohet kenga “Lamtumirë them i pari” me tekst Andi Bejtjen dhe muzik Florian Luari. Andi Bejtjen e kam pasur shok në 8-vjeçare që nga fillimi. Tek ish-“11 Janari” në Tiranë, atje ku shihnim përballë traun dhe gardistët e Bllokut të udhëheqjes diktatoriale.
Vitet ecën, mirëpo profesionalisht me Bejtjen jemi njësoj: gazetarë. Madje, në 1993 e zëvendësova si gazetar te “Sindikalisti”.
Bejtja ka penë, ka frymë, ka ndjenjë, poet që në ngjizje me siguri, ndonëse unë nuk jam shquar përveçse ndonjë teksti këngësh për “6”-en tonë që këndonim nga liqeni.
Në vitin 1997, tashmë që duket larg, çdokush që asokohe ishte diku, sot gjendet diku gjetkë.
Shoqëria si e tërë, sporti, kultura, arti skenik, kinematografia, letërsia, tekstet, veglat frymore, pianoja, pak përbëjnë kujtesë të domosdoshme për ndokënd që i le vitet të rrjedhin pa përfshirë në vetvete ngjarje, ndodhi…
1997 ishte tmerr që aty-këtu thyhej nga ndonjë kampionat futbolli të ndërprerë me fajësime anësie federate, te një veprimtari “Miss Albania” që u shënua si e vetmja pararendëse në 1996 dhe festivalet e këngës në radio-televizion.
Në atë vit në Festivalin e 36-të në RTVSH Bejtja kishte shkruar vargjet e kenges “Lamtumirë!”, them i Pari”, kompozuar nga Florian Luari.
E kënduan Josif Gjipali dhe Florian Luari. E “takova” Luarin në Francë, kohë më parë dhe Bejtjen në Tiranë.
Florian, beratas me kokë e këmbë nga të dy prindërit, trashëgoi prej tyre artin.
Formimin shkollor të nisur që në moshën 6-vjeçare me piano në shkollen e muzikes e vazhdoi në Liceun Artistik në për teori dhe fizarmonikë dhe gjate kesaj kohe krijonte, muzik orkestrale, kënge, valle, pjesë pianistike etj. Si shumë e shumë familje dhe individë, ai u transferua në vite 1991 në kryeqendrën e Greqisë, Athinë ku u njoh me rrethet muzikorë instrumentistë dhe këngëtarë vendas. Kjo i mundësoi të luante kater vjet në piano dhe fizarmonikë muzikë nga vendi dhe bota. Në 1995 u rikthye në Tiranë dhe hyri në Akademinë e Arteve të Bukura për Kompizicion. Kjo ishte periudhë që e përfshiu si krijues krijues ne festivale si dhe drejtues muzike në televizione. Florian përfundoi Akademinë, dhe pa u shkeputur nga aktivitetet artistike, filloi si drejtues muzike i orkestrës së televizionit “Top Channel” dhe më pas u zhvendos në Lyon të Francës ku jeton prej vitesh.
Jetën artistike e pasuroi në vazhdimësi me koncerte dhe si mësues pianoje në disa shkolla si dhe me aktivitete artistike ne Itali, Zvicër, Greqi, Gjermani, SHBA.
Pas Festivalit të 36-të, interesi për festivalet nisi të bjerë ndërkohe që filluan lokalet e Tiranës me muzikë live, gjë që e bëri të ndihej mirë duke luajtur muzikë në “Boom Boom Room”, Rozafa etj..
Në një bisedë, Flori më tregoi se shtytja dhe mbështetja e tij më e madhe e tij ishin prindërit, që të dy muzikantë.
“Më kujtohet kur isha i vogel prindërit më blenë një lodër piano, për të më integruar drejt muzikës dhe pianos. Dhe, kështu ndodhi. Fillova ta dua pianon, por dhe fizarmonikën. Përpara se të hyja në klasën e parë, fillova mësimet e para në piano dhe fizarmonikë me prindërit e mi dhe më pas në shkollën 8-vjeçare “22 tetori” në Berat, në degën e pianos me mësuesen Ermira Tusha”-thotë Florian.
“Florian, ku e gjen veten më mirë në piano?”, – e pyes.
“Varet. Kur është koncerti im luaj pjesët e mia dhe ndihem shumë mirë, sepse bej ate qe dua. Kur luaj me një grup, i përshtatem lojës së tyre, ne c’fare do rryme qe te jete, dhe kjo me pelqen shumë sepse exploroj ne stile të ndryshme, ne vende të ndryshme . Për shembull, kur luaj në Greqi luaj muzikë greke, në Amerikë muzikë amerikane, dhe kjo më pëlqen që nuk njoh kufi në muzikë”-, më përgjigjet.
Mua më kujtohet kënga “Lamtumirë!” them i pari” me tekstin e Andi Bejtjes në festivalin e 36-të dhe e pyeta për këtë:
“Për sa i përket pjesëmarrjes nëpër festivale, e shihja si një urë kalimi për t’u njohur me rrethin muzikor dhe fillova të marr pjesë në 1995 pas kthimit për katër vjet në Greqi. Përse nuk mora pjesë në festivale më tej… Në 1998 filloi të bjerë interesi për festivalet dhe nderkohe filluan lokalet e Tiranës me muzikë live, dhe ndihesha mirë duke luajtur në “Boom Boom Room”, “Rozafa” etj., dhe më pas filluan televizionet “Top Channel” e “Vizion Plus” me emisione sociale, humor, spektakle ku muzika luan një rol të rëndësishëm”.
Florian Luari, kompozitor, pianist, fizarmonicist, orkestrues vijon në Lyon atë që nisi në Pallati e Kulturës “Tekstilisti” në Berat, brenda një bote të madhe që njehsonet me shpirtin e krijimit në muzikë dhe mes njerëzve.
