Miqtë e shqiptarëve rikthehen në krye të Kongresit Amerikan

Nancy Pelosi, në 1999: Zoti kryetar, le të kumbojë një votë Pro bombardimeve sot, sa ta dëgjojë edhe Millosheviqi sa ta dëgjojnë edhe avionët tanë mbi Kosovë – le ta bëjmë për të gjithë fëmijët e shpërngulur

Nga Ruben Avxhiu

Duke filluar nga data 3 janar, pushteti legjislativ është i ndarë në Washington. Në Senat kanë shumicën Republikanët, kurse në Dhomën e Përfaqësuesve Demokratët rifituan shumicën.
Si rrallë ndonjëherë, një kongresiste. Nancy Pelosi është rikthyer dje në pozitën e Kryetares së Dhomës së Përfaqësuesve, të cilin e mbante edhe tetë vjet më parë.
Sot, Eliot Engel, miku më i madh i shqiptarëve në Kongresin Amerikan është zgjedhur kryetar i Komitetit të fuqishëm të Marrëdhënieve me Jashtë.
Çfarë kurorëzimi i një karriere 30-vjeçare, e kongresistit nga New York-u. Plot 30 vjet më parë, i sapo zgjedhur në Kongresin Amerikan, ai kërkoi të ishte pjesë e këtij komiteti. Ishte ende anëtari më i ri i komitetit dhe emër gati i panjohur, kur një biznesmen dhe aktivist i ri shqiptaro-amerikan, Harry Bajraktari trokiti në derën e zyrës së tij, në Westchester, New York, për t’i folur për një vend në Ballkanin “e largët” që quhej Kosovë. Ishte fillimi i një bashkëpunimi të gjatë, që do ta bënte njeriun më afërt të shqiptarëve në kryeqytetin amerikan. Sot, ai kongresist i ri është njeriu që merr në dorë zyrtarisht drejtimin e Komitetit.
Engel është edhe njujorkezi i tretë në epokën moderne amerikane që ngjitet në këtë pozitë.
Pas Harry Bajraktari, Vehbi Bajrami, autor i njohur dhe botues i gazetës “Illyria” është bërë mbështetësi më i fuqishëm i kongresistit Engel mes shqiptarëve të Amerikës.
“Është një ngjarje e madhe për shqiptarët që kongresisti Engel mer këtë detyrë kaq të lartë. Ai menjëherë po bë diçka duke rritur sensibilizimin për çështjen e viktimave të genocidit serb në Kosovë, sidomos për trupat e të vrarëve që u fshehën në Serbi dhe për mosndëshkimin e vrasësve të vëllezërve Bytyçi. Jam krenar që e kam mik personal”, u shpreh me këtë rast botusi Bajrami.
Edhe kongresistja Nancy Pelosi ka histori me shqiptarët. Ajo ishte një nga anëtarët e Kongresit që udhëtoi për të takuar refugjatët e Kosovës, gjatë luftës në 1999 dhe që mbështeti fuqimisht ndërhyrjen e SHBA-së dhe NATO-s, me fjalime e vota në Kongres.
Duke folur, gjatë debatit përpara votimit për të mbështetur sulmet ajrore të NATO-s mbi Serbi, në 1999, Nancy Pelosi tha: “Zoti kryetar, le të kumbojë një votë Pro për këtë rezolutë sot, sa ta dëgjojë edhe Millosheviqi sa ta dëgjojnë edhe avionët tanë në atë zonë, le ta bëjmë për fëmijët e shpërngulur të Kosovës”.
Gjatë një debati tjetër për Kosovën, pas kthimit të saj nga Ballkani, ku u takua me refugjatët shqiptarë të luftës dhe oficerë të NATO-s, ajo tha: Nancy Pelosi, në 1999: “Ajo që po ndodh në Kosovë është një sfidë ndaj ndërgjegjes së vendit tonë… Isha vetë aty, mbajta fëmijët kosovarë në krahët e mi dhe fola me një grua 95-vjeçare që ishte detyruar ta kalonte kufirin në këmbë.”
“Nuk ka njeri në këtë Kongres që nuk mendon se Millosheviqi është një kriminel lufte”.
Duke iu përgjigjur kongresistit Kasich nga Ohio, me origjinë nga Jugosllavia, i cili kishte thënë se zhvillimet në Kosovë nuk rrezikojnë sigurinë e Shteteve të Bashkuara, domethenë ndërhyrja amerikane aty ishte e tepruar, Nancy Pelosi u shpreh: Ajo që po ndodh në Kosovë është një sfidë ndaj ndërgjegjes së vendit tonë, një sfidë ndaj të ardhmes së NATO.s Prandaj do të doja t’i thoja kolegut tonë, zotërisë nga Ohio, se kjo është interes vital kombëtar për ne, interesi për fatin e NATOs.”
Duke rrëzuar argumentin se SHBA nuk kishte punë të çonte paqeruajtës në Kosovë, Nancy Pelosi tha: “Nuk mund të ketë marrëveshje pa trupa amerikanë në terren. Kosovarët nuk do të pranonin asnjë forcë paqeruajtëse që nuk përfshin trupa amerikane. Nuk mund të ketë marrëveshje pa NATO-n në Kosovë dhe NATO nuk do të shkojë aty pa trupat amerikane. Prandaj përfshirja jonë është themelore për çdo marrëveshje për të mbajtur paqen në Kosovë”,
Duke folur për tragjedinë e Bosnjes që tani rrezikonte të përsëritej në Kosovë, ajo e krahasoi me Holokaustin duke sjellë ndërmend kujtimet e rinisë kur kishte lexuar për herë të parë “Ditarin e Ana Frankut” dhe pyeste veten nëse mund të ndodhte përsëri një gjë e tillë dhe nëse njerëzit do të reagonin. “Kur ndodhi Bosnja tha ajo, njerëzit e dinin, njerëzve u vinte keq, por nuk donin të përziheshin”.
Ajo bëri thirrje që kjo të mos përsëritej në Kosovë dhe që SHBA të bëhej pjesë e paqeruajtjes me NATO-n.
Një tjetër, kongresist, Jerry Nadler bëhet sot Kryetar i Komitetit të Drejtësisë, në Dhomëne Përfaqësuesve. Nadler ka qenë nga mbështetësit e hershëm të shqiptarëve në vitet 1990, pjesëmarrës i sa e sa takimeve, e tubimeve me fjalime të forta për Kosovën e kundër Millosheviqit.
Kongresistja Nita Lowey, një tjetër anëtare e vjetër e Kaukusit të Çështjeve Shqiptare në Kongresin Amerikan bëhet kryetare e super Komitetit të fuqishëm të Ndarjes së fondeve të buxhetit.
Për shumë dekada me radhë, shqiptarët e Amerikës kanë bërë miq në të dy krahët e politikës amerikane dhe janë krenarë për këtë.
Në krye të Senatit pritet të jetë përsëri Mitch McConnel, një Senator i fuqishëm me të cilin shqiptarët kanë bashkëpunuar për vite me radhë, sidomos nëpërmjet Këshillit Kombëtar Shqiptaro Amerikan. Senatori më i fuqishëm demokrat Chuck Schumer është gjithashtu i njohur me komunitetin.
Mbtete për t’u parë sesa do të mund të shfytëzohen këto lidhje të vjetra në një kohë kur komuniteti nuk ka më organizimet e dikurshme, kur SHBA vetë është e shpërqendruar në shumë drejtime të politikës së jashtme e me një përplasje të paparë ndërpartiake në Washington. Po, të paktën, në letër, sot ishte një ditë kur miqtë e shqiptarëve u ulën në postet më të fuqishme të Kongresit Amerikan, në Capitol Hillin e famshëm.